بانوانی که قصداشتغال دارند:

ه بانوانی که می خواهند در خارج منزل به کاری اشتغال داشته باشند، توصیه می شود به نکات زیر توجه نمایند:
1 . در انتخاب شغل با شوهرتان به تفاهم برسید و بدون اجازه او شغلی را انتخاب نکنید، که این امر آرامش و صفای خانوادگی را بر هم می زند و زندگی را بر شما و فرزندانتان تلخ می گرداند. این حق شوهر است که اجاز بدهد یا ندهد. به شوهران این قبیل خانم ها توصیه می شود که اگر در شغل همسرشان مانعی نمی بینند، لج بازی نکنند و اجازه بدهند به شغل مورد پسندش مشغول باشد، هم به مردم خدمت می کند هم به اقتصاد خانواده.
2 . در خارج منزل و در محل کار، حجاب اسلامی را کاملاً رعایت نمایید. ساده و بی آرایش به محل کار بروید، از معاشرت با مردان بیگانه تا حد ممکن دوری کنید. اداره جای کار و خدمت است، نه جای رقابت و خود نمایی. شخصیت به لباس، زر و زیور نیست، بلکه به متانت، سنگینی، کاردانی و انجام وظیفه است. آرامش، وقار و سنگینی خود را حفظ کنید، هم محترم باشید هم احساسات و عواطف لطیف همسرتان را جریحه دار نسازید، لباس های زیبا، آرایش، زر و زیورتان را در خانه و برای همسرتان بگذارید.
3 . در عین حال که شما در خارج به کار اشتغال دارید، ولی شوهر و فرزندانتان انتظار دارند از کار خانه داری، شوهرداری و بچه داری نیز غفلت نکنید. با کمک و همکاری شوهرتان نظافت منزل، طبخ غذا، شستن ظروف و لباس ها و سایر امور خانه را تنظیم کنید و در مواقع مناسب انجام دهید. منزل شما باید مانند منزل سایر مردم، بلکه بهتر اداره شود. کار کردن در خارج منزل، مجوز این نیست که به کارهای منزل نرسید و شوهر و فرزندانتان را ناراحت سازید. کار در خارج از منزل، اصل نیست، اصل آن است که کار در منزل ـ که آسایشگاه اعضای خانه است ـ انجام گیرد.
به شوهران چنین بانوانی نیز توصیه می شود که در امر خانه داری و بچه داری حتما با همسرشان تعاون و همکاری نمایند. از او انتظار نداشته باشند که هم به شغلش ادامه دهد و هم کارهای منزل را به تنهایی انجام دهد چنین انتظاری نه مقتضای شرع است و نه مطابق انصاف و وجدان و نه رسم صفا و محبت و آیین همسرداری. انصاف اقتضا دارد که کارهای منزل را در بین خودشان تقسیم نمایند و هر یک از آن ها با تناسب حال و وقت، کارهایی را انجام دهند.