«تحقیق از دوستان و دشمنان در ازدواج»
«دکتر شاهین فرهنگ»
دوستهای آدم می توانند خیلی واضح شخصیت آن آدم را نشان بدهند. همانقدر که اصرار دارید بدانید خواستگار شما چه شخصیتی دارد (دختر یا پسر) اصرار داشته باشید که ببینید دوستهای او چه شخصیتی دارند چون ما به سمت کسی کشیده می شویم که خلق و خو و رفتارش شبیه به خودمان است و این کاملا طبیعی است. و اگر رفتار دوستهایش را دیدیم و متوجه شدیم مغایر با آن آدم بود باید بفهمیم که این آدم دارد برای ما فیلم بازی می کند. رفتاری که دارد به ما نشان می دهد غلابی و پلاستیکی است.
برای مشاهدة کامل متن بر روی گزینة ادامة مطلب کلیک کنید!
امام صادق (ع): هیچ قضاوتی دربارة کسی نکنید تا اینکه همنشینان او را ببینید همانا انسان بواسطة همنشینانش شناخته می شود.
ما هم در روانشناسی کاملا این را قبول داریم.
امام علی (ع): انسانها به افرادی شبیه به خودشان تمایل دارند.
ببین دوستهای او چه کسانی هستند آیا آدمهای بد و نابابی هستند. اگر اینگونه است بدانید خود او هم همینطور است. و اگر آدمهای خوب و صادق و مهربانی هستند خود او هم همینطور است.
یکی از منبع هایی که برای تحقیق باید سراغ آنها باید برویم دشمنهای آن فرد هستند.
سوال: تحقیق از دشمن یک آدم به چه دردی می خورد؟
جواب:
بعضی ها می گویند ممکن است دشمن یک آدم آنقدر اطلاعات غلط به ما بدهد و آنقدر او را تخریب و خراب بکند و آنقدر چهرة منفی از او بسازد که ممکن است ما از تحقیق ناامید بشویم.
اول:
زمانی سراغ دشمن او برای تحقیق می روید که از شش منبع قبلی تحقیق انجام شده باشد. یعنی همان اول حق ندارید سراغ دشمن بروید. دشمنان آخرین منبع هستند.
دوم:
ممکن است وقتی دارید پرس و جو و تحقیق می کنید که ببینید دشمنهای او چه کسانی هستند یک سوالی در ذهنتان شکل بگیرد این اگر آدم بدی نبود دشمن نداشت پس این ناقلا شاید یک ریگی به کفشش باشد، آدم خوب ها که دشمن ندارند. آیا واقعا اینجوری است؟ آدم خوبها دشمن ندارند؟ آیا پیامبران الهی دشمن نداشتند؟ آیا رسول الله (ص) همین الان در اصفهان دشمن ندارد؟ آیا خدا تو اصفهان دشمن ندارد؟ خب حتما دارد. وقتی خالق این عالم هم دشمن دارد که چه اشکالی دارد آدمها دشمن داشته باشند؟
امام علی (ع): اگر دیدید همه از شما راضی هستند بدانید منافق هستید.
سوم:
ما قبول داریم که وقتی سراغ دشمن یه نفر می رویم اطلاعات کذب و دروغ می دهد و تلاش می کند تا او را خراب بکند، قبول دارم، ولی می تواند سر نخهای ذی قیمتی به ما بدهد که هیچ کس دیگری این سر نخ ها را نمی دهد.
ای اهل ایمان اگر شخصی منحرف برایتان خبری آورد دربارة آن تحقیق کنید تا مبادا ندانسته به کسی آسیب برسانید و بعد از رفتار خود پشیمان شوید. «حجرات آیة 6»
خداوند بلد نبود در قرآن بگوید اگر شخص منحرفی برای شما خبر آورد اصلا به او اعتنایی نکنید بلکه فرمودند تحقیق کنید. خیلی خوب است که آن آدم بد یک اطلاعاتی را به ما بدهد هر چند درست و غلط آن معلوم نیست ولی ما خوب به حرفهای او دقت می کنیم، یک دفعه می بینیم که یک جمله ای می گوید که تا حالا اصلا چنین چیزی نبود. مثلا می گوییم چطور آدمی است و او می گوید حیض است! حالا برمی گردیم سراغ شش منبع قبلی و در این مورد خاص برسی بیشتری می کنیم. و ببینیم این منبع راست گفته یا نه؟ درست است که این دشمن می تواند هر نسبتی را به او بدهد ولی چرا توی این همه نسبت بد یکدفعه روی چیز خاصی دست گذاشت؟ شاید یک چیزی باشد. پس ما حرف او را قبول نمی کنیم اما حرف او سرنخی می شود برای ادامة تحقیق.
اگر که ما از منابع تحقیق کردیم و بعدا آنچه که از او در جلسات خواستگاری از او و خانواده اش می شنویم و تحقیقات ما با حرفهای آنها رودر رو بود که هیچی، معلوم می شود که به ما دروغ گفته اند و این ازدواج به صلاح نیست. ولی اگر دیدیم تحقیقات و حرفهایی که در خواستگاری می شنویم همسو است به ازدواج همسو می شوید.
http://ab-ojeparvaz.mihanblog.com/post/204
مسئولیت در زندگی مشترک از جمله وظایف بسیار سنگین و حساس میباشد که زیرمجموعه مسئولیتهای اجتماعی و تدبیر منزل است.
مسئولیت پذیری
همانطور
که در هستی هیچ ذرهای نیست که بیهوده آفریده شده و دارای وظیفهای نباشد،
انسان نیز که گل سرسبد آفرینش است، در قبال خداوند، خود و دیگران
مسئولیتهای عظیمی بر عهده دارد. تفاوت وظایف انسان با سایر موجودات مثل
جماد، نبات و حیوان آن است که مسئولیتهای آنها غیراختیاری و جبری است.
یعنی این موجودات و حتی موجودات مجرد مانند فرشتگان به گونهای از روی
اجبار انجام وظیفه میکنند. اما مسئولیت آدمی به اختیار خود اوست. خداوند
در سورهی انسان آیه 3 میفرماید: «انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما
کفورا؛ ما راه حق و باطل را به او نشان دادیم. میخواهد هدایت پذیرد
(مسئولیتهایش را انجام دهد) یا کفران (نعمت) کند.»
سه گونه مسئولیت انسان
1-مسئولیت عبودی که وظیفه بین او و خدایش میباشد. مثل: نماز، روزه، حج، زکات و...
2-مسئولیت فردی که دو قسمت است:
الف) وظیفهای که انسان نسبت به اعضا و جسم خویش دارد. یعنی وظیفه حفظ صحت جسم برای استفاده صحیح از آن جهت تعالی روح.
ب) وظیفه تکامل و حفظ روح از بیماریهای معنوی و رذیلتهای اخلاقی مثل بیایمانی، ستم، حسادت و...
3-مسئولیت اجتماعی که به دو شاخه تقسیم میشود:
الف) وظایف مربوط به امور خانواده و افراد آن (تدبیر منزل)
ب) وظایف مربوط به جامعه و افراد آن.
مسئولیت
در زندگی مشترک از جمله وظایف بسیار سنگین و حساس میباشد که زیرمجموعه
مسئولیتهای اجتماعی و تدبیر منزل است. همسرداری و تربیت فرزند دارای آداب و
احکام ویژهای در اسلام است و افراد خانواده دراینباره وظایف و جایگاه
مشخصی دارند که فقط با انجام درست آن مسئولیتها و عدمجابجایی نقشها در
خانواده میتوان در خانه محیطی سالم و متعالی فراهم کرد. خداوند در سورهی
زمر آیه 15 میفرماید: «همانا زیانکارترین افراد کسانی هستند که خود
خانواده خود را بر اثر عدم تربیت صحیح یا کوتاهی در آن در روز قیامت به
زیان انداختند. هان! این همان خسران و زیان آشکار است.»
حضرت علی(ع)
میفرماید: «برای هریک از کارکنان منزل کاری معین کن و مسئولیت آنها رابر
عهدهشان بگذار. وقتی وظیفه خود را فهمیدند به امید دیگران از زیر کار،
شانه خالی نمیکنند.» (غررالحکم-ص145)