"امانتداری"
"کلاس دوم راهنمایی بودم که دفتر نقاشیم رو به عنوان امانت به یکی از
همکلاسی هام دادم تا چند روزی پیشش باشه و از روی نقاشی هام
نقاشی بکشه. دادن دفتر نقاشی به همکلاسیم همان و برنگرداندن دفتر
(برای همیشه) به من همان!!!!!!"
"امانتداری"؛ موضوعی که در جامعه امروز خیلی کم به آن اهمیت داده
می شود.شاید دلیل این کم اهمیتی،نداستن ارزش "امانت داری" و
"امانت" است.
آیا اگر بدانیم که پیامبر اعظم(ص)،کسانی را که امانت را بی اهمیت
می شمارند،از خود نمی داند؛باز هم به راحتی در امانت،خیانت میکنیم؟
امانت داری فقط به معنای برگرداندن امانت به صاحبش نیست،بلکه
آنچه مهم است،صحیح و سالم برگرداندن امانت است و فرقی نمیکند
که صاحب امانت،بدکار باشد یا نیکوکار؛چنانکه امام صادق(ع) فرمودند:
"از خدا بترسید و امانت را به کسی که شما را امین دانسته است،
بازگردانید؛ که اگر قاتل امیرالمؤمنین(ع) نیز امانتی را به من بسپرد،
حتما آن را به او برمی گردانم."
بارها دیده ام که افراد،داخل کتاب های امانتی با مداد یا خودکار
می نویسند،کتاب را لوله می کنند،کاغذهای کتاب را تا می کنند و ...
نمی دانم این افراد معنای "امانت داری" را نمی دانند یا ...؟؟؟
اگر هرکس به سهم خود کاری انجام دهد که امانتداری در جامعه
تقویت شود،صداقت زیاد می گردد.(1)
پس بکوشیم که امانت دارهای خوبی باشیم تا جامعه را یک قدم به
جامعه ی منتظِر نزدیک تر کنیم.
در پایان روایتی زیبا و قابل تامل را تقدیم شما دوستان می کنم:
معاویة بن عمّار می گوید:
به امام صادق(ع) عرض کردم:من به کسی پولی می سپارم و او
انکار می کند که به وی چیزی سپرده ام،بعد از مدتی او مالی به
من می سپارد.آیا می توانم آن را به جای پولی که نزد او دارم( و به
من نمی دهد) بردارم؟
فرمودند: نه،این خیانت است.
(1):حدیث امام علی(ع) برگرفته از کتاب منتخب میزان الحکمة